Weerstaan aan de fotografiemicrobe...

Vrijdagavond 21 mei kon ik weerstaan aan de astrofotografiemicrobe, ondanks een mooi heldere, maanloze maar weliswaar 'grijze' nacht. Ik wijdde me aan deep-skywaarnemingen met de 11cm apochromaat.

Passeerden de revue...

M104 (Sombreronevel): duidelijk de stofband te zien en de typische afgeplatte bolstructuur. Mooi objectje maar laag aan de hemel.
M65/66 en NGC3628: prachtig trio in de Leeuw. De opvallende structuur van M66, duidelijk verstoord, is makkelijk te zien bij 45x. De stoflaan van NGC3628 is goed zichtbaar.
M64: het 'donkere oog' die deze nevel bekend maakt staart me aan... Best griezelig :-)
M63: er is iets van de gekorrelde structuur te zien maar niet voldoende om dit de Sunflower te noemen.
M51: indrukwekkend. Beide kernen duidelijk zichtbaar. Spiraalstructuur zichtbaar met hier en daar vlokkerige details. Geen 'brug' te zien tussen beide stelsels. Daarvoor is een 11cm een maatje te klein.
M101: bepaald indrukwekkend. Staat vrijwel zenitaal en strekt zich uit over meer dan 20' in het beeldveld. Vrij egaal maar hier en daar condensaties; moet de spiraalstructuur zijn.
M106: het 'getorste' is waarneembaar.
M108/M97: in één beeldveld is dit een lust voor het oog. Het bolletje van de Uilnevel toont weinig detail bij 45x. Bij 80x is een oog in de nevel te zien. Het vereist een UHC-filter om ook het tweede oog zichtbaar te maken.
M13: om af te sluiten. Bij 80x opgelost tot in het centrum. De seeing is op dat ogenblik zeer goed en de sterretjes zijn spatgaaf en puntscherp zoals onze noorderburen zouden zeggen... Prachtig object; een lust voor het oog.

Hé hé, dat heeft goed gedaan.